Elzbieta (Krygowska-Butlewska z linii futomskiej Kazimierza)

---

Kochani
Fakt - szkoda ze takie chwile mijaja, ale dobrze ze one wogole byly, bo jakiez  by nasze dorosle zycie bylo puste bez nich ... No to i ja cos dorzuce do pelnego obrazka:
Blazowski dom babci dla mnie wychowanej w odrzykonskim bialym wiejskim domu pod winogronem, byl kamienica, pelna tajnych schowkow drzwi prowadzacych do niewiadomych miejsc, pachnacy jablkami suszonymi i jakimis ziolami. Blazowa to bylo miasto dla mnie -malej dziewczynki.
W niedziele PAWCIA (tak ja wolalam) brala mnie za raczke i szlysmy razem do kosciola na sume, a po drodze sasiadki przystawaly patrzyly na mnie  z gory i pytaly -czy to Marianowa dziewczynka? Babcia kiwala ze smutkiem glowa.  Bylo tych przystankow sporo zanim doszlysmy do kosciola. Panstwa Jaskiewiczow pamietam najlepiej, bo nas zaprosili na herbatke i ciastka do siebie. Mama mnie ubierala w cukierkowe sukieneczki prosto z obfitych
pakunkow z USA, wiec na biednej blazowskiej ulicy socrealizmu powojennego prezentowalam sie calkiem egzotycznie. A mamie zalezalo na tym zeby ludzie nie mowili zle o niej jako samotnej wdowie wychowujacej dziecko. Wiadomo
malomiasteczkowosc. ..
Koza byla na ogrodzie  z wielkim wymieniem i widze teraz babcie jak od tylu ja doila, a potem nalewala mi to kozie mleko do kubka wiedzac, ze ja popijam prosto od krowy mleko w Odrzykoniu. Lubilam te Blazowa. Mialam odczucie
jadac tam, ze spotka mnie tam cos czego braklo mi wraz ze smiercia ojca Mariana. Te  blazowskie zakatki jakby  przesiakniete jego obecnoscia tulily mnie i dawaly poczucie bezpieczenstwa. Ja mysle, ze i Ojciec tam byl i cieszyl sie ze miedzy wnuczka i babcia takie mile wytworzyly sie wiezi.
Wspomnienia sie zacieraja lecz niektore beda zawsze wyrazne.

Marysia Bielawska (linia futomska Kazimierza)