Gustaw Studnicki, rodem z Barwałdu Górnego koło Wadowic (ur. 24.05.1935, zm. 17.05.1999), od dzieciństwa związany był z Wadowicami. Tu ukończył szkołę podstawową, Gimnazjum  i Liceum im. Marcina Wadowity w Wadowicach (matura w 1952) a następnie Studium nauczycielskie w Nowym Sączu. Ukończył Wydział Matematyczno-Fizyczny WSP w Krakowie (doktoryzował się u prof. A.Z. Krygowskiej w zakresie dydaktyki matematyki), a w roku 1984 uzyskał III stopień specjalizacji zawodowej. Nauczyciel, 1952-71 w szkolnictwie podstawowym powiatu wadowickiego; 1952-54 w Zawoi, 1954-55 kierownik szkół w Nidku k. Andrychowa i w Żarnówce k. Makowa Podhalańskiego, 1955-71 nauczyciel w Zakrzowie k. Kalwarii Zebrzydowskiej, 1963-71 kierownik szkoły tamże. W latach 1971-92 profesor matematyki (I stopień specjalizacji zawodowej) w wadowickim Liceum, również w Liceum dla pracujących, 1992-94 wykładowca w pomaturalnym Studium Informatyki w Wadowicach. Mieszkał w Wadowicach.
      Działał w Towarzystwie Miłośników Ziemi Wadowickiej, z zamiłowania zajmował się historią regionu. Był  autorem kilkudziesięciu publikacji z dydaktyki i historii matematyki, z przeszłości Barwałdu i Wadowic, z dziejów Liceum.
      Publicysta, autor kilkunastu ksiązek i opracowań m.in. "Po polsku i dla Polski" (opracowanie historii wadowickiego L.O.), "Barwałd, Herbarz miejscowości i okolicznej szlachty" (1991), "Pierwsza wśród równych. Dzieje Gimnazjum i Liceum w Wadowicach" (Towarzystwo Miłośników Ziemi Wadowickiej, Wadowice, 1991), "Wadowice. Karty z przeszłości" (1992), "Barwałd. Zarys dziejów" (monografia rodzinnej wsi, 1994), "Barwałd. Parafia i kościół św. Erazma" (1995), "Wadowice. Parafia i kościół Ofiarowania NMP"(1995), "Wadowice. Parafia i kościół św. Piotra Apostoła" (1995), "Jan Paweł II Papież z Wadowic" (1995), "Bank Spółdzielczy w Kalwarii Zebrzydowskiej. Stulecie 1895-1995" (1995), "Zarys dziejów oświaty i szkolnictwa w Wadowicach" (1996), "Karol Wojtyła Jan Paweł II w Wadowicach" (1997), "Wadowice. Studia z dziejów miasta" (1997, współautorstwo i redakcja), "Cmentarz Parafialny w Wadowicach" (monografia wadowickiej nekropolii, 1997).
      Opublikował ponadto około 150 artykułów, rozpraw i szkiców w różnych czasopismach, m.in. w „Matematyce”, „Wiadomościach Matematycznych”, „Nadskawiu”, „Podbeskidziu”, „Tygodniku Świdnickim”, "Życiu Literackim", w "Kalendarzu Beskidzkim", "Wiadomościach Świdnickich", i w "Nowinach Andrychowskich", "Wiadomościach Kalwaryjskich", "Przebudzeniu"  i w wadowickiej prasie lokalnej ("Echo Wadowic").
       Ostatnim dziełem Gustawa Studnickiego jest "Kalendarium. Jan Paweł w Ojczyźnie", wydane w kwietniu 1999 roku nakładem Zbiorów Historycznych Ziemi Wadowickiej im. M. Wadowity. Autor kończył je złożony nieuleczalną chorobą, chcąc oddać hołd Najznamienitszemu z Wadowiczan, w przededniu jego kolejnej wizyty w rodzinnym mieście.
      Był laureatem nagrody wojewódzkiej za działalność społeczną i popularyzatorską, został też odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotą odznaką ZNP. 27 kwietnia 1999 r. Rada Miejska Wadowic nadała Gustawowi Studnickiemu godność Honorowego Obywatela Wadowic.
      "Non omnis moriar" - "Nie wszystek umrę", głosi stara maksyma. Doktor Gustaw Studnicki także odchodzi nie wszystek. Pozostanie w Wadowicach swoimi pracami, pozostanie także cząstką w swych uczniach. Naprawdę, nie wszystek odszedłe - Profesorze. [autor: Michał Siwiec-Cielebon, dziennikarz z Wadowic].

      W książce "Pierwsza wśród równych. dzieje Gimnazjum i Liceum w Wadowicach" umieścił krótki życiorys Antoniego Krygowskiego, który był w latach 1876-1887 dyrektorem tego gimnazjum. W roku 1996 napisał artykuł "Wychowankowie wadowickiego gimnazjum (5). Bracia Krygowscy", który był wydrukowany w periodyku Przebudzenie 3/96.
      Pan dr Gustaw Studnicki bardzo mi pomógł w nawiązaniu kontaktów z nieznanymi mi dotąd wnuczkami Kazimierza Krygowskiego, jednego z synów Antoniego - dyrektora wadowickiego gimnazjum, Krystyną (Gdynia), Kamilą (Kraków), Jadwigą (Kraków) i Zofią (Frankfurt) Piskozub oraz pośrednio z Wojtkiem Majewskim.
      W styczniu 1998 roku otrzymałam od Niego kolejny list z listą publikacji Antoniego Krygowskiego.

      Profesor Gustaw Studnicki  na zawsze pozostanie w mojej pamięci, bardzo żałuję, że nie udało mi się z Nim skontaktować osobiście. Otrzymywałam od Niego listy pełne wielkiej woli życia i wiary w to co robił, chociaż był wtedy już ciężko chory.
Korespondencja z prof. Studnickim